دکتر ایمان علی بخشی، دانش‌آموخته مقطع دکتری پژوهشگاه رنگ ایران و مجری طرح با اشاره به واردات گسترده رنگدانه‌های ضد خوردگی و کیفیت نامناسب این مواد، گفت: سالانه مبلغ هنگفتی صرف واردات رنگدانه‌های ضد خوردگی، به‌ویژه رنگدانه‌های فسفات روی، از کشورهای چین، ایتالیا و آلمان می‌شود که بسیاری از شرکت‌های رنگ‌سازی ایرانی از کیفیت این مواد ناراضی هستند.

وی ادامه داد: از این رو، با تعریف و انجام یک پروژه در پژوهشگاه رنگ ایران، موفق به سنتز نانو رنگدانه ضد خوردگی به نام “هیدروکسید لایه‌ای مضاعف (LDH)” شدیم که کارایی بسیار بالاتری در مقایسه با سایر رنگدانه‌های موجود در بازار دارد.

نانوپوشش‌های ضدخوردگی زیست سازگار بودن

علی بخشی، زیست سازگار بودن و هزینه تولید پایین و همچنین خواص ضد خوردگی مطلوب را از خصوصیات مهم نانورنگدانه‌های ضدخوردگی هیدروکسید لایه‌ای مضاعف تولید شده ذکر کرد و افزود: رنگدانه‌های سرب قرمز و کرومات‌ها از مهمترین رنگدانه‌های موجود هستند که علی‌رغم خواص ضد خوردگی مطلوب آنها موجب بروز مشکلات زیست‌محیطی می‌شوند.

از سوی دیگر، فسفات روی که به‌عنوان جایگزین زیست سازگار برای این رنگدانه‌ها مطرح می‌شود، خواص ضد خوردگی چندان مناسبی ندارد. خصوصیات نانو رنگدانه تولید شده در این طرح به نحوی است که عیوب محصولات مشابه موجود در بازار را پوشش داده است.

سازوکار عملکرد این نانو رنگدانه

وی در خصوص سازوکار عملکرد این نانو رنگدانه گفت: نانو رنگدانه ضد خوردگی هیدروکسید لایه‌ای مضاعف از ساختاری لایه‌ای برخوردار است که ابعاد فواصل بین لایه‌ها در حد نانومتر است. این فواصل نانومتری قادر هستند یون‌های کلرید و هیدروکسید مضر را جذب کرده و در عوض یون‌های مفید بازدارنده را آزاد کند.

این محقق و فعال حوزه صنعت پیرامون نقش فناوری نانو در افزایش قابل‌توجه کارایی رنگدانه‌های ضد خوردگی، خاطر نشان کرد: استفاده از فناوری نانو موجب شده تا بتوان با مقادیر بسیار کمتری (بین ۲ تا ۵ درصد) نسبت به مقادیر زیاد مورد استفاده از رنگدانه‌هایی نظیر روی فسفات (۱۰ تا ۲۰ درصد) به مقاومت عالی خوردگی دست یافت.

از این پژوهش دو اختراع داخلی با عناوین “تهیه نانو رنگدانه هیدرکسید لایه‌ای مضاعف روی آلومینیوم کربناتی به روش هم‌رسوبی” و “سنتز هیدروکسید لایه‌ای مضاعف نیتراتی با استفاده از اشعه فرابنفش (UV) جهت کاربرد به عنوان بازدارنده خوردگی” به شماره‌های ۸۹۹۸۷ و ۹۱۷۷۶ به ثبت رسیده و مراحل مربوط به ثبت سه اختراع بین‌المللی نیز در حال انجام است.

این طرح در قالب رساله دکتری دکتر ایمان علی بخشی، با راهنمایی دکتر ابراهیم قاسمی، دکتر محمد مهدویان و دکتر بهرام رمضان‌زاده و با همکاری یکی از شرکت‌های بخش خصوصی اجرایی شده و تحت عنوان پایان‌نامه مورد نیاز صنعت به تأیید داوران ستاد ویژه توسعه فناوری نانو نیز رسیده است.

منبع: ایسنا