نام چسب زخم مبتنی بر هیدروژلی که پژوهشگران توسعه داده‌اند، «اِی اِی دی» (AAD) است که مخفف کلمه «چسب زخم فعال» است. این چسب زخم علاوه بر کارایی بالا، ظاهری زیبا نیز دارد و در رنگ‌های مختلفی عرضه خواهد شد.

بنابر گزارش‌ها، نه تنها افراد می‌توانند چسب زخم مذکور را بر روی زخم‌های معمولی پوست قرار دهند، بلکه برای آسیب‌ های عمیق پوستی یا زخم‌های پوستی ناشی از بیماری دیابت نیز می‌توانند از آن استفاده کنند.

معمولا پس از ایجاد زخم بر روی بدنمان جای آن زخم که اصطلاحا به آن «اِسکار» گفته می‌شود، بر جای می‌ماند؛ اما یکی از قابلیت‌های چسب زخم مذکور این است که لبهای محل زخم را به یکدیگر متصل می‌کند که دیگر جای زخم باقی نمی‌ماند.

طی این مطالعه پژوهشگران چسب زخم «ای اِی دی» را از یک هیدروژل آلژینیک چسبنده ساخته‌اند و سپس به آن نانوذرات نقره و یک پلیمر حرارتی به نام «PNIPAm» افزوده‌اند.

هنگامی که این چسب بر روی زخم قرار می‌گیرد، هیدروژل بسیار سریع به پوست چسبیده می‌شود. پس از آن گرمای بدن کاربر «PNIPAm» را گرم می‌کند و سبب کامل چسبیده‌ شدن ژل به پوست می‌شود. نقش نانوذرات نقره در این چسب این است که باکتری‌های عفونت‌زا را از بین می‌برند.

در آزمایشاتی که پژوهشگران در آزمایشگاه بر روی خوک‌ها انجام دادند، دریافتند علاوه بر اینکه سرعت این چسب زخم در درمان زخم چند برابر سریع‌تر از چسب زخم‌های معمولی است، چسبندگی آن به پوست نیز ۱۰ برابر بیشتر از چسب زخم‌های معمولی است.

منبع: ایسنا