از مباحث مهمی که در این سال ها از قلم افتاده و کسی به آن رسیدگی نمی کند همین ماجرای بنزین پتروشیمی است که عده زیادی را کشت و عده زیاد دیگری را بیمار کرد و شهرها را به آلودگی کشید و خسارتهای زیادی به کشور زد. ابتلا به انواع سرطانها را در کشور تشدید کرد و نازایی و مشکلات سخت دیگر که امروز دامنگیر کشور است.

به گزارش صنایع پلاستیک، بنزین پتروشیمی یک ترفند هیتلری بود که در دوره جنگ دوم جهانی برای مقاومت آلمانی ها در جنگ و حل مشکلاتشان ابداع شد. در آن زمان کسی به عوارض چنین ابداعی کاری نداشت و خود جنگ جهانی به اندازه کافی آدم می کشت که دیگر کسی به مساله چیزی که از سوختن بنزن حاصل می شود و اثر سو آن بر سلامتی بنی بشر فکر نکند . شاید هم ابزار اندازه گیری سموم حاصل از این سوختن را نداشتند.

هرچه بود تاوقتی می توانی روی مردم بیگناه آزمون و خطا کنی و به اندازه کافی آدم در اختیار داشته باشی که هر بلایی خواستی سر آنها بیاوری دیگر به این دقتها نیازی نیست!

حضرات که در پرونده خونهای آلوده هنوز دامن مسوولان وقت سازمان انتقال خون را رها نکرده اند جای تعجب است که از جنایتی که توسط شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی در آن زمان انجام شد به سادگی می گذرند و حتی موضوع را دنبال هم نمی کنند. البته مشخص است که کسی به عمد دست خود را به خون آدمهایی که به دلیل سوختن بنزن در هوا جان به جان آفرین تسلیم کردند آلوده نکرده است. اما گمان نمی رود مسئولان وقت سازمان انتقال خون هم به عمد پایشان به موضوع خون های آلوده کشیده شده باشد.

رفرمیت محصولی از پتروشیمی است که آلمان نازی معتقد بود می تواند در شرائط خاص جایگزین بنزین شود اما در این زمینه به دلیل تولید بنزین حاصل از احتراق موتور خودرو که فراتر از طاقت آدمی بود در عمل نمی شد این فرآورده را به جای بنزین نشاند.
 

کارشناسان پتروشیمی و محیط زیست و…بارها در مورد این فرآورده خطرناک هشدار دادند و از جمله سازمان استاندارد هم هشدارهایی داد که گوش کسی به آن بدهکار نبود و دولت احمدی نژاد و به طور خاص مسئولان پالایش و پخش و وزارت نفت ظاهرا برای جان آدمها کمتر از این حرفها ارزش قائل بودند و در نهایت رفرمیت جایگزین بنزین وارداتی شد که مشمول تحریم شده بود.

اما قضیه از این قرار بود که یک کارشناس پتروشیمی نخستین بار این طرح را پیشنهاد کرده بود. در این طرح پیشنهادی موضوع آلودگی رفرمیت دیده شده بود و به همین دلیل بحث این مطرح بود که پیش و پس از تولید رفرمیت اقداماتی برای تصفیه فرآورده انجام شود. اما ظاهرا دوستان پالایش و پخش در آن زمان که عجله داشتند کاری در این زمینه صورت دهند و افتخاری نصیبشان شود سر و ته طرح را که وقت گیر بود زدند و رفرمیت را به جای بنزین نشاندند. هرگاه هم که کسی به آنها درباره آلودگی بنزن هشدار می داد تنها شانه بالا می انداختند که در مقابل تحریم همین یک راه حل را داریم و…

خوشبختانه با روی کار آمدن دولت یازدهم به این جنایت پایان داده شد و بنزین در پالایشگاه ستاره خلیج فارس و دیگر پالایشگاههای کشور با استاندارد یورو ۴ و ۵ تولید شد که کمترین آلودگی را برای شهروندان در بر داشته باشد. اما رفرمیتی ها همچنان برای تبرئه خود از بلایی که سر ملت آورده اند موضوع آلودگی بنزین تولیدی کشور را مطرح می کنند.

در حالی که به گفته رئیس جمهوری بیش از ۷۵ درصد بنزین عرضه شده در کشور استاندارد یورو ۴ و یورو ۵ را دارد. ظاهرا دوستان مایل نیستند کشور از این نظر با ریسک سلامتی روبرو نباشد!